Op Facebook volg ik onder andere een tweetal groep: 'new rules of lifting for women' en 'fierce, fit, fearless'. De eerste groep is van vrouwen die het NROL4W programma volgen, wat ik niet heel lang geleden volgde. De andere zijn vrouwelijk ‘aanhangers’ van het intermittent fasting i.c.m. krachttraining. Leuke groepen, waar van alles over tafel gaat. Van recepten en trainingsprogramma’s tot vragen over leuke vakantiebestemmingen,discussies, grapjes en foto’s. 
Beide groepen zijn erg vermakelijk, interessant en inspirerend. Maar hoe vaak zie ik niet in verschillende bewoordingen dezelfde vraag terugkomen: ik sport/train/werk me in het zweet en eet heel weinig/ik let iedere dag op mijn eten/ eet precies 1900 kcal per dag en ik val niet af. Het antwoord dat steevast op die sites wordt gegeven: let niet op de weegschaal, die is misleidend en ronduit evil. Ik begrijp die boodschap op zich heel goed. Je bént niet je gewicht. En het is heel gemakkelijk obsessief bezig te zijn met het cijfer dat de weegschaal aangeeft. Maar het is net zo min waar dat de weegschaal helemaal niets zegt over je algehele gezondheid en het bereiken van je (fitness)doelen, als dat het alleszeggend is. Hoewel ik een groot voorstander ben van propaganderen dat je je niet blind moet staren op het getal op de weegschaal, word ik zo langzamerhand een beetje moe van het mantra dat je de weegschaal de deur uit moet pleuren.
De meest gehoorde argumenten op een rijtje en waarom ik denk dat ze te kort door de bocht zijn om te gebruiken in discussie in die facebookgroepen:
1) Spieren zijn zwaarder compacter dan vet. Het kan dus zijn dat een gespierd persoon zwaarder is dan iemand met een hoger vetpercentage, maar wie ziet er nou beter uit?
Dat is waar. Maar ik denk dat voor heel veel van de dames op bovengenoemde fora geldt dat ze nog wel wat vet hebben te verliezen. Een mevrouw van gemiddelde lengte en 90 kilo kan echt nog wel wat kilo's kwijt (mits ze dat wil uiteraard). Als je al een normaal gewicht hebt en actief krachttraining onderneemt én heel goed op je eten let én voldoende proteine binnenkrijgt, ja dan kan het inderdaad zijn dat je niet lichter wordt, maar wel strakker. Direct daarbij de kanttekening dat spieren opbouwen en vet verliezen bijna mutually exclusive zijn als je ze tegelijkertijd zou willen nastreven, omdat je simpelweg voor de eerste meer moet eten dan je nodig hebt en voor de tweede het omgekeerde. NB over het gebruiken van vetpercentage als maatstaf: het grote probleem daarmee is dat het uitermate moeilijk is dat zelf goed te meten.
2) Je lichaam houdt water vast of scheidt het uit, afhankelijk van wat je eet of onderneemt. Het kan dus zijn dat je in een nacht ineens 3 kilo zwaarder bent geworden, terwijl dit bijvoorbeeld vooral te wijten is aan een nogal zoute maaltijd met veel koolhydraten de avond ervoor. Met name bij dames speelt deze factor een rol. Dit gewicht kan je binnen een dag kwijt zijn, daarom is de weegschaal een misleidende maatstaf.
Dit plijt er alleen maar voor dat je jezelf niet dagelijks moet wegen, maar bijvoorbeeld elke 2 of 3 weken. Dan zouden deze fluctuaties moeten worden opgevangen.
3) Je gewicht is geen accurate afspiegeling van hoe je eruit ziet. Kledingmaten ook niet, zie ook punt 1. Mensen kunnen precies hetzelfde wegen of dezelfde maat dragen en de een ziet er veel strakker en gespierder uit dan een ander.
Dat is waar, maar bij dit argument worden bijvoorbeeld uitermate fitte fitnessmodellen vergeleken met supersterren die er heel normaal uitzien, maar niet ubergespierd zijn. Zie hieronder een plaatje dat ik vond dat werd gebruikt om dit argument kracht bij te zetten, beide dames dragen kennelijk dezelfde kledingmaat. Voor een heleboel mensen zal gelden dat als ze willen afvallen er ook nog wel kilo's af kunnen. Dan is je gewicht dus wel een maatstaf van je voortgang, zie ook punt 1.
4) Je gewicht is geen accurate afspiegeling van hoe gezondheid. Zelfs iemand met een normaal gewicht kan een ongezond hoog vetpercentage hebben, ooit gehoord van de term 'skinny fat'? Dit kan ook risico's met zich meebrengen.
Ook waar, maar ook dit geldt denk ik niet voor de gemiddelde persoon. Hier gaat het weer over slechts 1 een speciaal type persoon, de skinny fat. Again, zie ook punt 1 en 3.
5) Je ego speelt een veel te grote rol in deze manier van je voortgang meten. Zo veel mensen laten hun dag en gevoel bepalen door het cijfer op de weegschaal. Het is niet ok om een simpel cijfer zo een invloed te laten hebben op je leven.
Dat geldt net zo goed voor een andere manier van je voortgang meten en je lichaamsomvang bepalen. Je kan overal obsessief over worden.6) Geen enkele manier van je lichaam meten (wegen, maten, kledingmaat) zou je eigenwaarde mogen bepalen
Cheesy maar waar.
Kortom: voor een heleboel mensen zal gelden dat het wel degelijk zin heeft jezelf te wegen. Ik ben het wel eens met het argument dat je je gewicht niet als enige maatstaf moet gebruiken. Meet je lichaamsomvang (heupen, taille, armen en benen), bezie of je kleding juist strakker of losser aanvoelt én maak foto's.
